کد مطلب:193040 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:97
آیا آنچه سائر مردم از دردها به آن مبتلا می شدند حضرت عیسی نیز مبتلا می شد؟
عبدالله بن سنان از امام صادق - علیه السلام - سؤال نمود: آیا حضرت عیسی - علیه السلام - نیز همچون مردم دیگر مبتلا به دردهائی می شد؟ (یعنی مانند سائر مردم حالات بشری داشت یا خیر؟).
حضرت صادق - علیه السلام - فرمود: بله، در دوران كودكی (احیانا) مبتلا به دردهای بزرگها می شد، و در دوران بزرگی مبتلا به دردهای كودكان می شد، و بیمار می شد.
گاهی در دوران كودكیش درد پهلو می گرفت و این بیماری مربوط به بزرگسالان است، به مادرش می فرمود: عسل و شونیز و روغن را با هم مخلوط بنما و معجونی درست كن به من بده.
[ صفحه 116]
هنگامی كه مادرش آن معجون را فراهم نمود و برای عیسی آورد، از خود بی میلی نشان داد، مادرش گفت: چرا این دوا را دوست نمی داری در حالی كه تو خود آن را طلبیدی؟
حضرت عیسی - علیه السلام - فرمود: آن را بیاور، من این دوا را با علم نبوت توصیف نمودم، و به سبب طبیعت كودكی آن را كراهت داشتم. و دوا را می بوئید (مانند كودكان) سپس می نوشید.
- این حدیث برای توضیح این حقیقت است كه حضرت عیسی - علیه السلام - گر چه از نظر ولادت با سائر بشر فرق داشتند، ولی از نظر طبیعت بشری با سائر مردم در این خصوصیات فرقی نداشتند، و نحوه ی مخصوص و جنبه ی اعجازی آن نباید سبب شود تا به آن شخصیت والا مقام به دید دیگری نگاه كرد، و جنبه ی خدائی به او داد. [1] .
حضرت صادق - علیه السلام - فرمود: بله، در دوران كودكی (احیانا) مبتلا به دردهای بزرگها می شد، و در دوران بزرگی مبتلا به دردهای كودكان می شد، و بیمار می شد.
گاهی در دوران كودكیش درد پهلو می گرفت و این بیماری مربوط به بزرگسالان است، به مادرش می فرمود: عسل و شونیز و روغن را با هم مخلوط بنما و معجونی درست كن به من بده.
[ صفحه 116]
هنگامی كه مادرش آن معجون را فراهم نمود و برای عیسی آورد، از خود بی میلی نشان داد، مادرش گفت: چرا این دوا را دوست نمی داری در حالی كه تو خود آن را طلبیدی؟
حضرت عیسی - علیه السلام - فرمود: آن را بیاور، من این دوا را با علم نبوت توصیف نمودم، و به سبب طبیعت كودكی آن را كراهت داشتم. و دوا را می بوئید (مانند كودكان) سپس می نوشید.
- این حدیث برای توضیح این حقیقت است كه حضرت عیسی - علیه السلام - گر چه از نظر ولادت با سائر بشر فرق داشتند، ولی از نظر طبیعت بشری با سائر مردم در این خصوصیات فرقی نداشتند، و نحوه ی مخصوص و جنبه ی اعجازی آن نباید سبب شود تا به آن شخصیت والا مقام به دید دیگری نگاه كرد، و جنبه ی خدائی به او داد. [1] .
[1] بحارالأنوار: ج 14 ص 253 ح 46.